Όλοι οι διαφορετικοί τρόποι που χρησιμοποιούνται για την απόδειξη των γεγονότων (για παράδειγμα: έγγραφα, μάρτυρες, ιατροδικαστικές εξετάσεις).

Νοούνται οι διαδικασίες που προβλέπονται ρητά σε διάταξη νόμου, μέσω των οποίων το θύμα και ο δράστης αξιόποινης πράξης μπορούν, εφόσον δώσουν την ελεύθερη συναίνεσή τους, ενώπιον της αρμόδιας δικαστικής ή εισαγγελικής αρχής, να συμμετάσχουν ενεργά στην επίλυση των μεταξύ τους διαφορών ή απαιτήσεων που απορρέουν από την αξιόποινη πράξη (Νόμος 4478/2017, Μέρος Τέταρτο, άρθρο 1, παρ. 1ε).

Η δευτερογενής θυματοποίηση συμβαίνει όταν το θύμα υφίσταται περαιτέρω βλάβη όχι ως άμεσο αποτέλεσμα της εγκληματικής πράξης, αλλά εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο οι θεσμοί και άλλα άτομα αντιμετωπίζουν το θύμα. Η δευτερογενής θυματοποίηση μπορεί να προκληθεί, για παράδειγμα, από επανειλημμένη έκθεση του θύματος στον δράστη, επαναλαμβανόμενη ανάκριση για τα ίδια γεγονότα, χρήση ακατάλληλης γλώσσας ή αδιάκριτα σχόλια που γίνονται από όλους όσους έρχονται σε επαφή με τα θύματα. (πηγή: EIGE)

Εθελούσια (ή, μερικές φορές, αμελής) συμπεριφορά που παραβιάζει τους κανόνες του ποινικού δικαίου – είτε τον Ποινικό Κώδικα είτε άλλους νόμους, που αποσκοπούν στην προστασία και τη διασφάλιση των θεμελιωδών έννομων συμφερόντων της κοινωνίας, όπως η ζωή, η ελευθερία, η σωματική και ηθική ακεραιότητα, η σεξουαλική αυτοδιάθεση και ιδιοκτησία.

Κατάσταση κατά την οποία το ίδιο άτομο υποφέρει από περισσότερα του ενός εγκληματικών περιστατικών σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο (πηγή: EIGE).

Ο τρόπος αντίδρασης των διαδίκων σε μια νόμιμη απόφαση με την οποία δεν συμφωνούν. Στην έφεση ζητείται η παρέμβαση ανώτερου δικαστηρίου (Εφετείου ή Ανωτάτου Δικαστηρίου).

Φυσικό πρόσωπο το οποίο υπέστη ζημία, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής, ψυχικής ή συναισθηματικής βλάβης ή της
οικονομικής ζημίας, που προκλήθηκε απευθείας από αξιόποινη πράξη. Καθώς επίσης και τα μέλη της οικογένειας προσώπου ο θάνατος του οποίου προκλήθηκε απευθείας από αξιόποινη πράξη και τα οποία έχουν υποστεί ζημία εξαιτίας του θανάτου του εν λόγω προσώπου. (πηγή: άρθρο 2(1)α, Οδηγία 2012/29/ΕΕ)

Άτομο που, λόγω των προσωπικών του/της χαρακτηριστικών, του είδους ή της φύσης του εγκλήματος ή/και των συνθηκών υπό τις οποίες συνέβη, είναι ιδιαίτερα ευάλωτο σε επαναλαμβανόμενη θυματοποίηση, δευτερογενή θυματοποίηση ή εκφοβισμό, και επομένως χρειάζεται ειδική φροντίδα, ιδιαίτερα όσον αφορά το επίπεδο προστασίας τους.

Αυτό είναι το καθεστώς που δίνεται στις δικαστικές διαδικασίες σε κάποιον ύποπτο για διάπραξη εγκλήματος και του/της παρέχει μια σειρά από δικονομικά δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Όποιο άτομο καλείται να συνεργαστεί με τις αρχές για τη διαπίστωση της αλήθειας, λόγω της γνώσης των γεγονότων.

νοούνται οι δημόσιες υπηρεσίες, καθώς και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις που παρέχουν υπηρεσίες γενικής ή ειδικής υποστήριξης και φροντίδας (Νόμος 4478/2017, Μέρος Τέταρτο, άρθρο 1, παρ. 1δ).