Οι συνήθεις αντιδράσεις των θυμάτων

Όντας καποιος/α το θύμα ενός εγκλήματος μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από σωματικές και συμπεριφορικές αντιδράσεις.
Μπορεί να βιώσετε έναν συνδυασμό σκέψεων και συναισθημάτων που μερικές φορές είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Παρόλο που αυτές οι αντιδράσεις είναι απολύτως φυσιολογικές, μπορεί να αισθάνεστε ότι δεν μπορείτε να ανταπεξέλθετε και ότι χάνετε τον έλεγχο, γεγονός που μπορεί να είναι αρκετά τρομακτικό. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις αυτά τα συναισθήματα θα εξασθενίσουν και ότι, με την πάροδο του χρόνου, θα αποκτήσετε σταδιακά ένα αίσθημα ελέγχου στη ζωή σας.
Είναι πιθανό ότι θα ταυτιστείτε με πολλές ή καμία από τις αντιδράσεις που περιγράφονται εδώ.
Αυτό που είναι σημαντικό να κατανοήσετε είναι ότι δεν υπάρχει προκαθορισμένος τρόπος για το πώς μπορεί να αισθάνεστε ή να αντιδράτε.

Όταν βιώσουμε ως θύματα ένα έγκλημα, μπορεί να μας επηρεάσει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
Όλοι έχουμε τις προσωπικές μας στρατηγικές για να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες στη ζωή μας. Συνήθως, αυτές οι στρατηγικές λειτουργούν αρκετά καλά και μας βοηθούν σε πολλές διαφορετικές συνθήκες. Ωστόσο, ως θύματα εγκλήματος, ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια κατάσταση στην οποία αντιδρούμε διαφορετικά και οι στρατηγικές που χρησιμοποιούμε συνήθως ενδέχεται να μην είναι αρκετές.
Συχνά νιώθουμε ότι η προσωπική μας ακεραιότητα έχει παραβιαστεί και είμαστε σε κατάσταση σοκ. Επιπλέον, μπορεί να αντιμετωπίσουμε προβλήματα όπως δυσκολία στον ύπνο, κατάθλιψη, άγχος και ενοχές. Μπορεί να νιώθουμε ενοχές αν και γνωρίζουμε ότι δεν φταίμε εμείς για αυτό που συνέβη. Αυτή ακριβώς η κατάσταση της μη αναγνώρισης ή κατανόησης των δικών μας αντιδράσεων είναι αρκετά άβολη για τους περισσότερους ανθρώπους.
Αυτό που στην πραγματικότητα είναι μια εντελώς φυσιολογική αντίδραση σε μια ασυνήθιστη κατάσταση, μας κάνει να αισθανόμαστε ότι έχουμε χάσει κάθε έλεγχο και ο κόσμος μπορεί να μας φαίνεται ότι είναι ένα πολύ επικίνδυνο μέρος.

ΑΙΣΘΗΜΑ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΕΠΑΦΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Όταν γινόμαστε θύματα ενός εγκλήματος, όλα μπορεί να φαίνονται σουρεαλιστικά στην αρχή. Γνωρίζουμε τι συνέβη και όμως είναι δύσκολο να το πιστέψουμε. Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται ένα είδος συναισθηματικού κενού και μπορεί να δυσκολεύονται να θυμηθούν τι συνέβη λεπτομερώς. Μπορεί να δυσκολευόμαστε να μιλήσουμε για το περιστατικό και να λαμβάνουμε τις πληροφορίες που μας δίνονται. Είναι επίσης τέτοιες στιγμές που μπορεί να εμφανιστούν έντονες αντιδράσεις, για παράδειγμα, κρίσεις με κλάμα ή συναισθήματα σοκ ή θυμού προς τον δράστη. Ωστόσο, μετά από λίγο, όλα γίνονται πιο ξεκάθαρα και γίνεται πιο εύκολο να μιλήσουμε για αυτό που συνέβη.

Ανοιξε

ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ

Αφού βιώσουν ένα έγκλημα, μερικοί άνθρωποι σκέφτονται συνεχώς τι συνέβη. Για τους περισσότερους από εμάς, αυτά τα συμπτώματα εξαφανίζονται με την πάροδο του χρόνου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι αναμνήσεις του περιστατικού ενδέχεται να παραμείνουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, πυροδοτούμενες από μια συγκεκριμένη εικόνα, μυρωδιά ή άλλη μνήμη, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν προσωρινά τις ίδιες αντιδράσεις με το ίδιο το έγκλημα. Οι εικόνες μπορεί να είναι τόσο ‘καθαρές’ και τόσο έντονες που να αισθάνεσαι ότι το έγκλημα διαπράττεται ξανά. Αυτές οι επαναλαμβανόμενες αναμνήσεις, γνωστές ως αναδρομές, μπορεί να είναι πολύ ενοχλητικές. Εάν το έγκλημα καταγγέλθηκε στην αστυνομία και, οδήγησε στη δίωξη και τη δίκη του υπόπτου, ενδέχεται να υπάρχει αρκετό χρονικό διάστημα μεταξύ του εγκλήματος και της δίκης. Πολλά θύματα εγκλήματος αισθάνονται ενοχλητικό να πρέπει να βιώσουν ξανά τις αναμνήσεις του περιστατικού όταν πρέπει να πουν στο δικαστήριο τι συνέβη. Εάν αυτές οι αντιδράσεις δεν εξαφανιστούν μετά από μερικούς μήνες, είναι σημαντικό να ζητήσετε βοήθεια.

Ανοιξε

ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

Όντας θύματα εγκλήματος μπορεί να μας προκαλεί ή να αισθανθούμε άγχος και ευάλωτοι. Συχνά οι αντιδράσεις μας γίνονται πιο εμφανείς όταν βιώνουμε ξανά αυτό που συνέβη μέσω αναμνήσεων και αναδρομών. Αυτό το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες επιπτώσεις, όπως δυσκολία συγκέντρωσης και ευερεθιστότητα.

Ανοιξε

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΠΝΟΥ

Για κάποιο χρονικό διάστημα μετά από ένα έγκλημα, πολλά θύματα δυσκολεύονται να κοιμηθούν επειδή ξαπλώνοντας στο κρεβάτι θυμούνται αυτό που συνέβη και, ακόμη αφού κοιμηθούν, δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπουν εφιάλτες για το περιστατικό. Είναι επίσης σύνηθες για κάποιους ανθρώπους να ξυπνούν αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας. Τέτοια προβλήματα ύπνου μπορεί επίσης να μας κάνουν πιο εύκολα ευερέθιστους.

Ανοιξε

ΕΝΟΧΗ

“Γιατί εμένα?” είναι μια ερώτηση που κάνουν πολλοί στον εαυτό τους καθώς προσπαθούν να βρουν μια εξήγηση για το έγκλημα. Πολύ συχνά, τα θύματα αμφισβητούν τις δικές τους ενέργειες για να αποφύγουν κάτι παρόμοιο στο μέλλον. Για παράδειγμα, μπορεί να σκεφτούν: «Αν δεν το είχα…», «Αν είχα κάνει αυτό ανταυτού…», «Θα έπρεπε να…». Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το θύμα δεν φταίει ποτέ για το έγκλημα. Ο μόνος υπεύθυνος για αυτό που συνέβη είναι ο δράστης.

Ανοιξε

ΘΥΜΟΣ

Μερικές φορές τα θύματα μπορεί να αισθάνονται έντονο θυμό και ακόμη μίσος για το άτομο που διέπραξε το έγκλημα. Αυτό συχνά δημιουργεί συναισθήματα για εκδίκηση, αναδεικνύοντας μια πλευρά του εαυτού μας που μπορεί να μην αναγνωρίζουμε καν. Είναι σημαντικό φυσικά να κάνουμε διάκριση μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, αλλά είναι επίσης σημαντικό να μην κατηγορούμε τον εαυτό μας που σκέφτεται έτσι. Είναι μια απολύτως φυσιολογική αντίδραση που συνήθως ξεθωριάζει όσο αποστασιοποιούμαστε περισσότερο από αυτό που βιώσαμε. Δεν είναι ασυνήθιστο για τα θύματα εγκλήματος να αρνούνται ή να προσπαθούν να καταπιέσουν αυτό που συνέβη, καθώς αυτό τους επιτρέπει να ανταπεξέλθουν στη δυσφορία που αισθάνονται όντας ο στόχος του εγκλήματος. Η μετέπειτα διαδικασία για να αρχίσουμε να θυμόμαστε αυτό που αρχικά «έπρεπε να ξεχάσουμε» είναι μια δύσκολη διαδικασία, η οποία μπορεί να διαρκέσει κάποιο χρόνο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν είναι ασυνήθιστο για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε κρίση, να συνεχίζουν να νιώθουν θυμό ακόμα και όταν ξεπερνούν το συμβάν.

Ανοιξε

ΦΟΒΟΣ

Πολλά θύματα εγκλήματος αισθάνονται φόβο. Μπορεί να φοβούνται να βγουν έξω, να περάσουν από τον τόπο του εγκλήματος ή να είναι μόνοι στο σπίτι. Πολλοί άνθρωποι φοβούνται σε καταστάσεις που τους θυμίζουν τις συνθήκες στις οποίες συνέβη το έγκλημα. Μπορεί επίσης να αισθανόμαστε ότι η βασική μας ασφάλεια και η εμπιστοσύνη μας στους άλλους έχει υπονομευτεί, γεγονός που μας εμποδίζει να μπορέσουμε να ζούμε όπως πριν.

Ανοιξε

ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΓΧΟΣ

Μερικοί άνθρωποι υποφέρουν από μεταβολές της διάθεσης. Ενδέχεται να αισθάνονται εντελώς φυσιολογικά το ένα λεπτό και το επόμενο μπορεί να έχουν έκρηξη θυμού ή να ξεσπάσουν σε κλάματα. Αυτές είναι εντελώς φυσιολογικές και αναμενόμενες αντιδράσεις. Οι άνθρωποι μπορεί επίσης να υποφέρουν από διάφορες μορφές κατάθλιψης και άγχους.

Ανοιξε

ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Μερικές φορές οι ψυχολογικές αντιδράσεις από το έγκλημα ενδεχεται να οδηγήσουν και σε σωματικά συμπτώματα ή προβλήματα. Για παράδειγμα: προβλήματα διατροφής, πόνος στο στήθος, ζαλάδες, πονοκεφάλοι, πόνος στην πλάτη και στον αυχένα, στομαχικές διαταραχές ή κρύος ιδρώτας.

Ανοιξε

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΑΤΟΜΩΝ ΚΟΝΤΙΝΩΝ ΣΤΟ ΘΥΜΑ

Μερικές φορές άτομα κοντινά στο θύμα μπορεί να τον/την κατηγορήσουν για αυτό που συνέβη. Αυτό μπορεί να οφείλεται στον φόβο που αισθάνονται επειδή κάποιο κοντινό τους άτομο έχει πέσει θύμα εγκλήματος και σκέφτονται πως θα μπορούσε να είχε συμβεί και στους ίδιους. Δυστυχώς, αυτό μπορεί να προκαλέσει στο θύμα του εγκλήματος περαιτέρω αισθήματα ενοχής ή ντροπής, παρόλο που δεν υπάρχει λόγος να τα αισθάνεται. Οι άνθρωποι μπορεί ακόμη και υποσυνείδητα να κατηγορήσουν το θύμα σε μια προσπάθεια να βρουν μια εξήγηση για το συμβάν ή να αποστασιοποιηθούν από αυτό.

Ανοιξε