ΤΡΑΥΜΑ

Τα θύματα εγκλήματος συχνά αντιμετωπίζουν ένα ευρύ φάσμα ψυχολογικών αντιδράσεων.
Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν επίγνωση της σωματικής και οικονομικής βλάβης που προκαλείται από ένα έγκλημα, οι τραυματικές εμπειρίες και οι συνέπειες που αυτές έχουν για τα θύματα λαμβάνουν γενικά λιγότερη προσοχή και είναι λιγότερο κατανοητές.
Κάθε θύμα εγκλήματος που υφίσταται ψυχολογικό τραύμα περιγράφει συχνά την κατάστασή του με τις λέξεις: «Τίποτα δεν είναι πια το ίδιο».
Όταν η σωματική ή ψυχολογική ακεραιότητα κάποιου προσβάλλεται ή απειλείται σοβαρά, μπορεί να βιώσει τραύμα. Βρίσκονται σε μια απροσδόκητη κατάσταση στην οποία αισθάνονται απελπισμένοι και ανήμποροι, και αυτό το αίσθημα αβοηθησίας μπορεί να έχει μόνιμη επίδραση στο τρόπο που βλέπουν τον εαυτό τους και στην αντίληψή τους για τον κόσμο.
Άτομα που έχουν γίνει στόχος εγκλήματος μπορεί να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στους άλλους, συχνά μόνιμα. Ορισμένα θύματα μπορεί να αναπτύξουν ένα έντονη αίσθηση καχυποψίας σε σχέση με τους άλλους, που μπορεί τελικά να οδηγήσει σε πλήρη αποξένωση από την οικογένεια, τους φίλους και την κοινωνία.
Εκείνοι που υπόκεινται σε έγκλημα συχνά υφίστανται ψυχοσωματικές επιπτώσεις, δηλαδή σωματικές αντιδράσεις στο συναισθηματικό στρες. Ορισμένα ερεθίσματα, όπως ένας συγκεκριμένος ήχος που θυμίζει στο θύμα το έγκλημα εναντίον τους, πυροδοτούν όχι μόνο αναμνήσεις αλλά και σωματικές αντιδράσεις όπως δυνατοί χτύποι της καρδιάς ή αύξηση της αρτηριακής πίεσης.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δευτερογενείς ασθένειες, όπως χρόνια υψηλή αρτηριακή πίεση.
Ένα άλλο κοινό σύμπτωμα που αναπτύσσουν τα θύματα εγκλήματος είναι μια χρόνια απαισιόδοξη οπτική για το μέλλον. Αυτό μπορεί να φαίνεται από την παθητική τους συμπεριφορά ή τη μειωμένη αυτοεκτίμησή τους όταν πρόκειται να εκτελέσουν καθημερινά καθήκοντα και υποχρεώσεις.

ΣΤΑΔΙΑ

Ένα τραυματικό γεγονός προκαλεί αρχικά σοκ, ανησυχία, αποπροσανατολισμό, θλίψη, αδυναμία λήψης σημαντικών πληροφοριών, ή θυμό ή μούδιασμα, που μπορεί να διαρκέσει από μία ώρα ή μέχρι και αρκετές ημέρες.
Ακολουθεί ένα στάδιο συμπτωμάτων που μπορεί να διαρκέσει από δύο έως τέσσερις εβδομάδες. Αυτό το στάδιο συμβαίνει όταν δημιουργούνται οξείες αντιδράσεις στρες που πυροδοτούνται από το συμβάν, όπως συναισθήματα βαθιάς απελπισίας, κατάθλιψης, αβοηθησίας και έλλειψης ελπίδας στο μέλλον. Ορισμένα θύματα βιώνουν συναισθήματα ενοχής ή, εναλλακτικά, βίαια ή/και κατηγορητικά ξεσπάσματα προς όποιον είναι δυνητικά υπεύθυνος.
Το επόμενο στάδιο είναι το στάδιο της αποκατάστασης. Μερικοί άνθρωποι θα αρχίσουν να αναρρώνουν από το τραύμα σε αυτό το στάδιο, αλλά μπορεί να χρειαστεί ακόμα λίγος χρόνος να επεξεργαστούν το τραυματικό γεγονός, ενώ αυτό συνεχίζει να έχει σημαντικό αντίκτυπο στο τρόπο που βλέπουν τον εαυτό τους και τον κόσμο.

ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΜΕΤΑΤΡΑΥΜΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΕΣ

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες ορίζεται ως «η απάντηση σε ένα αγχωτικό γεγονός ή κατάσταση (είτε βραχυπρόθεσμη ή μακροχρόνια) εξαιρετικά απειλητικής ή καταστροφικής φύσης, η οποία είναι πιθανό να προκαλέσει διάχυτη δυσφορία σχεδόν σε οποιονδήποτε».
Τα τυπικά συμπτώματα της διαταραχής μετατραυματικού στρες περιλαμβάνουν την αναβίωση του τραυματικού γεγονότος και, την αποφυγή καταστάσεων ή χώρων που μπορεί να κάνουν τα άτομα να αισθάνονται δυσφορία και πιο ευερέθιστοι. Τα θύματα εγκλήματος ενδέχεται να βιώσουν ιδιαίτερα έντονες συμπεριφορές αποφυγής, καθώς οι περισσότερες καταστάσεις θεωρούνται απειλητικές. Υπάρχει ένα επίμονο αίσθημα γενικού φόβου και συχνές ψυχοσωματικές ενοχλήσεις, δηλαδή σωματικά ζητήματα που οφείλονται σε ψυχολογικούς παράγοντες.